میلگرد بستر و مزایای آن
در سال ۱۸۱۳ میلگرد بستر برای اولین بار در ایالات متحده طراحی و مورد استفاده قرار گرفت. با توجه به محبوبیت و استفاده از این محصول، میلگرد بستر به اروپا، کانادا و برخی مناطق دیگر راه یافت و استفاده از آن در بازار فولاد به سرعت رشد کرد. به تدریج نصب میلگرد بستر به طور رسمی در مقررات ساختمانی ایجاد شد و از آن زمان مهندسان از این محصول استقبال کردند.
همان‌طور که اشاره شد در میلگرد بستر از مفتول‌های کنگره‌ای استفاده می‌شود و روش اتصال آن نیز ساده و بهینه است. این تغییرات در شکل درزها، بتن ریزی و خرپایی محصول، منجر به مقاومت بیشتر آن در برابر نیروهای دیوار، افزایش تماس محصول با مصالح و بالا رفتن مقاومت کششی ملات می‌شود. در حقیقت میلگرد انتظار، بهبود دوخت بلوک‌ها، یکپارچگی و در نتیجه افزایش تحمل دیوار در برابر بارهای جانبی را به همراه دارد.
ویژگی‌های میلگرد بستر
میلگرد بستر می‌تواند از جنس فولاد زنگ نزن یا فولاد کربنی گالوانیزه باشد. حداقل قطر مفتول‌ها چهار میلی‌متر و حداکثر قطر آن‌ها برابر با نصف ضخامت ملات است.
لازم به ذکر است که ضخامت ملات نباید بیش از ۱۶ میلی‌متر باشد، زیرا حداکثر قطر ممکن برای مفتول‌ها ۸ میلی‌متر است. البته در اغلب موارد، ضخامت ملات ۱۰ میلی‌متر بوده و مفتول‌هایی به قطر ۴ میلی‌متر تا ۵/۴ میلی‌متر به کار می‌رود.
در مورد بلوک‌های AAC با نوار نازک کمتر از ۳ میلی‌متر، سطح مقطع مفتول میلگرد بستر ممکن است به صورت کتابی باشد؛ بنابراین، سیم به طور کامل در یک ملات نازک قرار می‌گیرد. همچنین فولاد مورد استفاده برای ساخت مفتول‌ها به حداقل تنش تسلیم ۴۵۰ مگاپاسکال و حداقل تنش نهایی ۵۵۰ مگاپاسکال نیاز دارد.
برای جلوگیری از زنگ زدگی میلگرد بستر، باید گالوانیزه یا روکش اپوکسی به کار رود، در غیر این صورت در ساخت میلگرد بستر لازم است از میلگرد استیل استفاده کرد.
جهت بهبود اتصال میلگرد و ملات، مفتول‌های طولی میلگرد بستر باید آجدار باشند. مفتول میانی نیز که دو سیم طولی را به هم متصل می‌کند، به شکل ساده و با سطح صاف است.
مراحل نصب میلگرد بستر
پس از آنکه شما میلگرد را تهیه کردید، باید با طریقه نصب میلگرد بستر آشنا باشید تا ایمنی ساختمان دچار مشکل نشود. جهت نصب میلگرد بستر می‌توانید مراحل زیر را دنبال کنید:
ابتدا موقعیت گیره‌ها را روی ستون‌ها مشخص کنید. برای این کار، از پایین ستون تا بالای ستون، در یک سطح مشخص و در فاصله ۴۰ سانتی متر به ۴۰ سانتی متر، محل را علامت‌گذاری کنید.
سپس محل مشخص شده را با مته سوراخ کرده و رولپلاک‌هایی را روی قسمت‌های سوراخ شده قرار دهید. اکنون زمان تعویض رولپلاک‌ها با گیره میلگرد بستر است. پس از اینکه همه گیره‌ها را در جای خود قرار دادید، قلاب‌ها را داخل گیره‌ها جاگذاری کنید.
در این مرحله نوبت به ساختن دیوار با بلوک یا مواد مشابه می‌رسد. برای جداسازی دیوار از ستون ساختمان لازم است پشم سنگ یا یونولیت بین آن‌ها قرار گیرد.
میلگرد بستر می‌بایست با قلاب داخلی گیره‌های میلگرد همپوشانی داشته باشد و قلاب به انتهای رج هر دیوار برسد. همچنین در اجرای آرماتور بستر باید حداقل یک رج در میان کار کرد. لازم است میلگرد بستر در ردیف آخر یا قبل از آخرین رج مورد استفاده قرار گیرد.
در این مرحله، تیر سقف را می‌بایست از دیواری که آرماتور بستر در آن اعمال می‌شود، توسط یک ماده تراکم‌پذیر جدا کرد. فاصله باید حداقل ۲.۵ سانتی متر زیر تیر باشد و از مصالح تراکم‌پذیری مثل یونولیت استفاده کنید. نکته مهم این است که باید تعداد گیره‌ها و قلاب‌ها، مطابق قوانین اجرا شده و حداقل یک رج بین گیره و قلاب تعبیه شود.
بدون دیدگاه